لیزیک پس از جراحی باکلینگ صلبیه

چکیده هدف: مقایسه بی‌‌خطر بودن، کارآمدی و نتایج بینایی لیزیک در درمان نزدیک‌بینی بین چشم‌های دارای سابقه جراحی باکلینگ صلبیه و چشم دیگر همان بیماران بدون سابقه باکلینگ صلبیه. روش پژوهش: در یک کارآزمایی بالینی، 14 چشم از 7 بیمار دارای خطای انکساری نزدیک‌بینی که قبلاً تحت جراحی باکلنیگ صلبیه به علت جداشدگی شبکیه در یک چشم قرار گرفته بودند؛ بر اساس استانداردهای موجود، در هر دو چشم تحت عمل لیزیک قرار گرفتند. دید مرکزی بدون اصلاح (UCVA)، بهترین دید اصلاح‌شده (BCVA)، رفرکشن، توپوگرافی و پاکی‌متری با اورب‌اسکن (orbscan) در 1، 3، 6 و 12 ماه پس از لیزیک بررسی شدند. یافته‌ها: در همه بیماران، لیزیک بدون هیچ عارضه‌ای انجام شد. هیچ‌کدام از بیماران در طول پی‌گیری یک ساله، دچار تغییرات قابل توجه شبکیه و زجاجیه یا جداشدگی شبکیه نشدند. BCVA هیچ‌کدام از بیماران کاهش نیافت. در چشم‌های دارای سابقه باکلینگ صلبیه (گروه RD)، متوسط معادل کروی قبل از لیزیک، 67/7- دیوپتر بود که در 1، 3، 6 و 12 ماه بعد از عمل، به ترتیب به 17/0-، 87/0-، 37/1- و 89/1- دیوپتر رسید. در چشم‌های بدون سابقه باکلینگ صلبیه (گروه غیرRD)، متوسط معادل کروی قبل از لیزیک، 25/5- دیوپتر بود که در 1، 3، 6 و 12 ماه بعد از عمل، به ترتیب به 05/0+، 17/0-، 37/0- و 57/0- دیوپتر رسید. تفاوت بین دو گروه از نظر آماری در زمان‌های 3، 6 و 12 ماه پس از لیزیک، معنی‌دار بود. چشم‌های گروه RD میزان بالاتری از برگشت (رگرشن) متوسط معادل کروی را بین 1 و 12 ماه بعد از لیزیک داشتند؛ میانگین 71/1- دیوپتر در گروه RD در مقابل 62/0 دیوپتر در گروه غیرRD (019/0P=). هیچ تفاوت قابل توجهی بین دو گروه در افزایش ضخامت مرکزی قرنیه در این دوره مشاهده نشد. افزایش قدرت انکساری  قرنیه طی یک سال پی‌گیری در چشم‌های گروه RD، 44/2 دیوپتر بود؛ در حالی که میزان این افزایش در چشم‌های گروه غیرRD، 01/1 دیوپتر بود (001/0P=). نتیجه‌گیری: عمل لیزیک می‌تواند برای درمان خطای انکساری پس از جراحی باکلینگ صلبیه مفید باشد. گرچه به نظر می‌رسد که لیزیک در این چشم‌ها بی‌خطر است ولی اثر لیزیک در میزان کاهش شماره انکساری چشم، به اندازه چشم‌های بدون جراحی باکلینگ صلبیه نیست و برگشت بخشی از نزدیک‌بینی در این چشم‌ها بیش‌تر است. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1384؛ سال 10، شماره 4: 472-467.